علمای شیعه

شرح حال آیت الله العظمی سید محمد علی شهرستانی

آیت الله العظمی سید محمدعلی حسینی مرعشی شهرستانی در شب دوشنبه ماه رجب 1280ق، در بیت علم وفقاهت در کربلا دیده به جهان  گشود. 

وی محضر استادان و عالمان بسیاری در شهرهای کربلا، نجف اشرف و سامرا را درک نمود و از چشمه سار معارف و کمالات اخلاقی آن بزرگان، جان تشنه خود را سیراب نمود؛

برخی از استادان و فقیهانی که بیشترین نقش را در شکل گیری شخصیت علمی و اخلاقی ایشان داشته اند عبارتند از:

1. پدرشان آیت الله العظمی سید محمد حسین شهرستانی (م 1315ق)

2. آیت الله ملا محمد فاضل ایروانی( 1306ق)

3.  آیت الله العظمی میرزا حبیب الله رشتی (م 1312ق)

4. آیت الله العظمی سید محمد حسن شیرازی(مجددشیرازی) (م 1312ق).

پس از در گذشت پدرش به جای وی به امامت و مرجعیت دینی و به تدریس علوم و تربیت شاگردان پرداخت؛ مقام علمی و توان بیان مطالب علمی آن بزرگوار سبب شد تا جویندگان علوم حوزوی از اقصی نقاط جهان تشیع به محضر وی حاضر شوند و از خرمن پربار علم و کمالات اخلاقی او به خوشه چینی بپردازند.

سرانجام آن عالم عامل در یازدهم ماه رجب سال 1344ق در کربلا دیده از جهان مادی فروبست و به دیدار معبود خویش شتافت. پیکر آن بزرگوار پس از تشییع، در  حرم مطهر حسینی در مقبره خانوادگی کنار مزار پدر بزرگوارش به خاک سپرده شد.

آیت الله سید محمد علی شهرستانی درمبارزه ضد استعماری روحانیت شیعه در عراق فعال بود ولذا دولت انگلیس ایشان را  همراه   با ""آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی"" و""میرزای نائینی""   به ایران تبعید کرد.

ازایشان درحدود پنجاه اثر باقی مانده است از آثارش می توان به:"تحفه المومنین رساله عملیه فارسی "الدره الوجیزه"در شرح "الوجیزه"شیخ بهائی."نتیجه الفکر فی الولایه علی البکر"."کنزالفوائد"هدیه المومنین"التحفه الرضویه"قبله البلدان"الاعراضیه"محاسبه النفس"الدرالفرید"انیس المصلین"التذکره فی شرح التبصره"التبیان فی تفسیرغریب القرآن"فوائد الطب ومجرباته "نصره الشریعه فی الاستنصار لمذهب الشیعه "خیرالزاد"و....اشاره نمود.

تصاویری از آیت الله العظمی سید محمدعلی شهرستانی

در جوانی (حوالی سال 1314قمری)

متوفی 11 رجب 1344 قمری

  آیت الله  میرزا محمدعلی(ثالث) شهرستانی، به همراه شیخ مهدی خالصی و میرزاى نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی، یکی از مراجع چهار گانه اى است که پس از تشکیل حکومت جدید در عراق (که به دنبال اشغال عراق از سوی بریتانیا سامان یافت) از عراق به ایران تبعید شدند.(لازم به ذکر است در برخی از کتب تاریخ، مورخین ایشان را با سید هبة الدین شهرستانی اشتباه گرفته اند زیرا سید هبة الدین  هم اسمش محمدعلی، لکن لقبش هبة الدین بود .)